crying.

nak eja crying pn jd criying.
merepek.

hm.
da lame xnanges.
yela konon da matang ar da nk 18.
da xnk nanges2 ni.
tapi sejak 2-3 ari ni saya jadi emo tlbeyh plak.
sume psl die.
ke bendera merah da nk naek ni?
haih ntahla labu.

penin ar.
mmg gile depressed.

ape punca nii

salah saya sebab hulur persahabatan 3taun dulu yang cume hidup segan mati xmau ke?
salah saya sebab sayangkan die sepenuh hati ke?
salah saya sebab buat die berubah ke?

haih.
saya buntu.

saya tau awak takkan baca blog saya. tapi takpe saya tak kesah. saya paham awak sebok. maafkan saya. semua benda yang jadi kat awak saya puncanya. saya tak mintak banyak. hanya sayang dan perhatian sikit je. kalau betol lah takde ruang lagi untuk saya, saya rela pergi. dan saya pun tak dapat buat apa-apa. awak tak salah langsung, semua puncanye saya. tapi sungguh, awak lelaki yang betol2 bahagiakan saya. walau apapepun, saya tetap sayangkan awak.

p/s: saya mintak tolong. janganlah tanye pape kat saya atau die oke? biarlah semuanya rahsia. terima kasih kerana mengambil berat.